Ik ben zo ontzettend kwaad, ik kan wel janken van woede.
Pal naast het hek van ToN zijn ze vanmorgen met het aanleggen van een weg begonnen. Grote machines van Bomag – een Duits bedrijf dat klaarblijkelijk er geen enkele moeite mee heeft dat illegale kolonisten Palestijnen verdrijven – plaveien de grond voor asfalt.
Ik kan mijn haren wel uit mijn hoofd trekken! Hoe is het in godsnaam mogelijk dat Israëlische kolonisten alles mogen wat voor Palestijnen verboden is?
Ik heb het gevoel dat ik getuige ben van een etnische zuivering in slow proces. Langzaam maar zeker wordt het leven van een bepaalde bevolkingsgroep onmogelijk gemaakt. Heel langzaam worden de duimschroeven aangedraaid. Totdat mensen het opgeven. Ik vind het om van te kotsen.
Dat geldt ook voor alle christenen die geloven dat deze misdaden passen in een of ander goddelijk plan. Nou, als het fantastische Beloofde Land gebouwd moet worden op grond dat doordrenkt is van het bloed van Palestijnse kinderen dan wil ik graag voor die hele handel bedanken. Daar wil ik nooit, nu niet en in de eeuwigheid niet, wonen. Mij lijkt het de hel.
Met de beste wil van de wereld kan ik de zogenaamde ’theologie’ van Christenen voor Israël onmogelijk verbinden aan de leer en het leven van Jezus Messias. “Alle dingen dan, die gij wilt, dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de wet en de profeten” (Mt 7,12) – alles wat ik hier de Israëlische kolonisten zie doen, vloekt met deze woorden van Jezus.
Woest ben op al die christenen die met de Bijbel in de hand en vrome praatjes de terreur, mishandelingen en moord van Palestijnen vergoelijken. Ze zouden met stomheid geslagen moeten worden omdat zij voor de zoveelste keer in de geschiedenis gruweldaden in Naam van G’d rechtvaardigen.
Woedend ben ik op al die politici die over lijken willen gaan om meer zetels te verkrijgen. Al hun populistische gekakel op Twitter, hun onnadenkende verontwaardiging dat geen onderscheid blijkt te kennen tussen anti-Israëlisch en antisemitisch. En terwijl zij niets maar dan ook niets anders doen dan lucht verplaatsen worden mensen hier tot wanhoop gedreven, vermangeld tussen de langzaam maar doeltreffende raderen van Israëls Lebensraum-politiek.
Walgelijk! Walgelijk! Ik schaam mij kapot voor de onverschilligheid van de Nederlandse politiek en van Nederlandse christenen nog eens te meer omdat hier mensen naar de verdommenis gaan en dat dat blijkbaar niemand een donder kan interesseren.
Bij G’d, ik hoop dat de teller niet weer op 6 miljoen hoeft komen te staan voordat Israëlische geweldenaars tot een halt worden gedwongen.